Είμαι πόντιος. Έχω δύο παιδιά και τέσσερα εγγόνια. Εργάζομαι ως ιδιωτικός υπάλληλος και ζω στην Άνω Πόλη. Γεννήθηκα, μεγάλωσα, παντρεύτηκα στο Μπατούμι της Γεωργίας. Ήρθαμε στη Θεσσαλονίκη το 1993 με χαρά μπορώ να πω ότι οι συμπολίτες μου πλέον Θεσσαλονικείς με υποδέχθηκαν θερμά, και εγώ και η οικογένεια μου αποκαλούμε αυτή την πόλη το σπίτι μας.
Όταν ήρθαμε εδώ η καθημερινότητα είχε τις δυσκολίες της αλλά η Θεσσαλονίκη αναπτυσσόταν, τα καθημερινά προβλήματα έβρισκαν τη λύση τους. Υπήρχε ένα όραμα, έμοιαζε να υπάρχει ένα σχέδιο για το αύριο. Μετά τα μνημόνια και ιδιαίτερα τα τελευταία τέσσερα χρόνια η Θεσσαλονίκη μοιάζει να δουλεύει στον αυτόματο πιλότο, χωρίς πλάνο, σχέδιο και σοβαρότητα. Η δημοτική κοινότητα που κατοικώ μένει στα ίδια και στα ίδια για χρόνια. Πήρα έτσι την αποφαση να ασχοληθώ με τα κοινά για να καλυτερεύσω τη γειτονιά μου για τα παιδιά και τα εγγόνια μου. Με αφορμή την πρόταση του Σάκη και του Σπύρου, θέλω να εργαστώ για μια πιο ανθρώπινη Άνω Πόλη και 3ο Δημοτικό διαμέρισμα.
Για μια πιο ανθρώπινη πόλη